cameloter — [kamlɔte] v. ÉTYM. 1539, R. Estienne, in Hatzfeld; de 1. camelot. ❖ I Trans. Vx. Façonner grossièrement comme on fait de l étoffe dite camelot (1. Camelot). II Intrans. (1845; d après 2. camelot, camelote). Fam … Encyclopédie Universelle
camelot — [ kamlo ] n. m. • 1821; probablt de camelotier → camelote 1 ♦ Marchand ambulant qui vend des marchandises à bas prix. Boniment de camelot. 2 ♦ (1917) Camelot du roi : partisan du roi vendant des journaux monarchistes. REM. Une camelot est un… … Encyclopédie Universelle
camelote — [ kamlɔt ] n. f. • 1751; probablt de camelotier « gros mercier » 1 ♦ Fam. (partitif) Objets fabriqués de mauvaise qualité. ⇒ pacotille, fam. saloperie, 2. toc. Vendre, acheter de la camelote. C est de la camelote cette voiture, ces chaussures.… … Encyclopédie Universelle
καμελότος — ο (ιστ.) (κυρίως στον πληθ.) οι καμελότοι υποτιμητική ονομασία που δινόταν παλαιότερα από τους Γάλλους δημοκρατικούς στους οπαδούς τού κόμματος τών βασιλοφρόνων και η οποία προήλθε από τους καμελό, δηλ. αυτούς που πουλούσαν εφημερίδες και… … Dictionary of Greek