- oligochrone
- (o-li-go-kro-n') adj.Terme didactique. Qui vit, qui subsiste peu de temps.En grec, peu et temps.
Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré. d'Émile Littré. 1872-1877.
oligochrone
Regardez d'autres dictionnaires:
λιγο- — και ολιγ(ο) (AM ολιγ[ο] , Μ και λίγ[ο] ) τύπος «σύνθετου υποκοριστικού» (πρβλ. μικρο , χαμο , υπο κ.ά.) που ανάγεται στο επίθ. ολίγος*. Δηλώνει σμίκρυνση ή υποκορισμό τής σημασίας τού β συνθετικού. Τα σύνθετα τού τύπου ολιγ(ο) αποτελούν το… … Dictionary of Greek
