- iradé
- (entrée créée par le supplément)(i-ra-dé) s. m.Décret du gouvernement de la Sublime Porte. Un iradé impérial.
Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré. d'Émile Littré. 1872-1877.
iradé
Regardez d'autres dictionnaires:
Irade — I*ra de ([ e]*r[aum] d[asl]), n. [Turk.] A decree of the Sultan. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Irade — (das, arab., »Wille«), in der Türkei Bezeichnung der Kabinettsorder des Sultans, die aus der Kanzlei des Palastes direkt an den Großwesir ergehen. Die weitere Bekanntmachung derselben liegt dem Großwesir ob. I. unterscheidet sich von Hatt… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Irade — (arab., spr. – deh, d.i. Wille), in der Türkei offizielles Aktenstück in Form eines kaiserl. Befehls an den Großwesir zum Behuf der Bekanntmachung … Kleines Konversations-Lexikon
irade — is., Ar. irāde 1) Bir şeyi yapıp yapmamaya karar verme gücü, istenç Korkunç bir irade kuvveti sarfıyla baş ucundaki lambayı yaktı. S. F. Abasıyanık 2) fel., ruh b. İstenç 3) esk. Buyruk Görülünce vurulması için irade bile var. S. M. Alus 4) esk.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
İRADE — İstek, arzu. Dilemek. Emir. Ferman. * Bir şeyi yapmak veya yapmamak için olan iktidar, güç.(İrade, ihtiyardan daha geniştir, umumidir. İhtiyar, taraflardan birini diğerine tafdil ile beraber tercihtir. İrade; yalnız tercihtir. Mütekellimler bazan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Irade — Ira|de 〈m. 24 oder n. 28; früher〉 Erlass des türkischen Sultans [<arab. türk. irâ deh „Wunsch“] * * * Irade [türkisch, von arabisch irādah »Wille«, »Begehren«; »Erlass«] der oder das, s/ n, Erlass des Sultans. * * * Ira|de, der od. das; s … Universal-Lexikon
Irade — Ira|de der od. das; s, n <über türk. irade aus arab. irādah »Wille, Begehren; Erlass«> Erlass des Sultans (der Kabinettsorder des absoluten Herrschers entsprechend) … Das große Fremdwörterbuch
irade beyanı — is., huk. Bir sonuca yönelmiş irade açıklaması … Çağatay Osmanlı Sözlük
irade kaybı — is., ruh b. İrade yitimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
irade yitimi — is., ruh b. Karar verme, dikkat, istekli kımıldama vb. zihin veya beden etkinliğine ilişkin işleri yapamamaktan doğan sinir yorgunluğunda görülen bir belirti, irade kaybı, abuli, istenç yitimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
