insolent — insolent, ente [ ɛ̃sɔlɑ̃, ɑ̃t ] adj. et n. • 1495; lat. insolens « qui n a pas l habitude de » 1 ♦ Cour. Dont le manque de respect est offensant. ⇒ effronté , grossier, impertinent, impoli, impudent. Un enfant insolent avec ses parents. L argent… … Encyclopédie Universelle
AEPIUS — athleta quidam, qui arroganter de pugilatione et insolenter loquutus, ubi obstrepitum aperte est ei, Anne satis est (inquit) quod ad pugnam sum ineptus? ridicule satis ostentationem athleticam ignaviae et languoris mollierns confessione. Plut. De … Hofmann J. Lexicon universale
ARCHICAPELLANUS qui et CAPELLANUS — ARCHICAPELLANUS, qui et CAPELLANUS per excellentiam, dicebatur olim, qui omnem Clerum Palatii sub cura et dispositione sua regebat, Hincmarus de Ordine Palatii c. 16. Seu, qui Palatinis Oratoriis et Sacellis erat praefectus. Cuiusmodi Regum… … Hofmann J. Lexicon universale
ARCHIDUCIS titulus — a Scriptoribus passim maioris auctoritatis ac potentiae Ducibus adscriptus legitur. Sic in Chron. Trudonis l. 1. Pipinus sub Dagoberto, Austriae seu Austrasiae inferioris Archidux; Apud Sigebertum A. C. 959. Bruno Archiepiscopus Colon. et… … Hofmann J. Lexicon universale
ARMAIS — frater Sesostris, hôc in Asiam cum exercitu profectô, domi relictus, ut regnum interea administraret, aliquandiu fidem servavit. Postmodum, potestate Tyrannice abusus, contra fratris iussa, omnia insolenter patrare coepit: tandem et diadema sibi… … Hofmann J. Lexicon universale
ATTALUS — I. ATTALUS Agrianorum et Cretensium sagittariorum, in exser citu Alexandri Magni, Dux. Curt. l. 4. c. 13. Forte hic est, quem scribit l. 8. c. 13. Alexandro Magno fuiste aequalem et haud disparem habitu oris et corporis. II. ATTALUS Arianus,… … Hofmann J. Lexicon universale
CAPELLANUS — Imperii romani nomen dignitatis, quâ functus olim Petrus diaconus Casinensis, ut ipsemet testatur Chron. Casin. l. 4. c. 58. Idem de quodam Rainaldo, c. 116. Cum fratribus, inquit, inter Imperti Capellanos constitutus est. Sic Archicapellani… … Hofmann J. Lexicon universale
GALLUS GAesar — fil. Iulii Constantii, fratris Constantini Mag. ex Galla, frater Iuliani Apost. cum cura educatus, et Sacrae Scripturae lectioni inprimis adhibitus est, Lectoris etiam officio, una cum fratre, in fidelium contione functus. A Constantio imperii… … Hofmann J. Lexicon universale
JUSTITIARIUS Itineris de Corona — in Chronico Nic. Trivetti A. C. 1272. in eodem Regno, nomen est magistratus inf. instituti ab Henr. II. Rege. Scribit enim Rogerus Hovedenus A. C. 1176. Regem hunc divisisse regnum suum in VI. partes et per earum singulas tres Iustitiarios… … Hofmann J. Lexicon universale
OVATIO — ignobilior species triumphi, cui initium An. 250. vel 251. a Romanis datum: tum, cum Consul Posthumius Tubertus, victis Sabinis, inter populi circumfusi applausus, myrteam capite corollam gestans, Urbem ingressus est. Vide Dionys. l. 5. Plin. l.… … Hofmann J. Lexicon universale