burin

burin
(bu-rin) s. m.
   Instrument d'acier qui sert à graver, en le poussant avec la main.
   Ces tables de vengeance où le fatal burin Épouvantait nos yeux d'une liste de crimes, VOLT. Triumv. I, 1.
   Fig.
   Qui me donnera le burin pour graver sur le marbre cette parole ?, BOSSUET le Tell..
   S'il est un magistrat injuste.... Il verra sa honte éternelle Dans les traits d'un burin fidèle, Que le temps ne peut effacer, VOLT. Odes, 13.
   Le burin de l'histoire, l'éternelle durée que l'histoire donne aux souvenirs et aux récits.
   La manière de graver. Un burin ferme, vigoureux.
   Ciseau plat pour couper le fer.
   Barre de fer pour forer une roche.
   XVe s.
   C'est un charpentier sans hache, C'est un orfevre sans burin, BASSELIN LVI.
   XVIe s.
   [Vulcain] D'un burin laborieux Grave tes fatales armes, DU BELLAY III, 40, verso..
   Espagn. buril ; ital. bolino ; de l'ancien haut-allemand bora, foret, borôn, percer ; allem. mod. bohren.

Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré. . 1872-1877.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Regardez d'autres dictionnaires:

  • burin — burin …   Dictionnaire des rimes

  • burin — [ byrɛ̃ ] n. m. • 1420; a. it. burino, du longobard °boro « forêt » ♦ Ciseau d acier que l on pousse à la main et qui sert à graver. ⇒ 2. échoppe, guilloche, onglette, pointe (pointe sèche). Graver au burin. « j osais attaquer le bois directement …   Encyclopédie Universelle

  • burin — burín s. n., pl. buríne Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  BURÍN s.n. Dăltiţă de silex folosită la prelucrarea osului şi lemnului. ♦ Stilet de gravat. [cf. fr. burin, it. burino]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa …   Dicționar Român

  • burin — BURIN. s. m. Outil, instrument pour graver. Ouvrage fait avec le burin, fait au burin. On dit, d Un excellent Graveur, qu Il a le burin beau, le burin delicat, pour dire, qu Il grave bien …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Burin — Bu rin, n. [F. burin, cf. It. burino, bulino; prob. from OHG. bora borer, bor[=o]n to bore, G. bohren. See 1st {Bore}.] 1. The cutting tool of an engraver on metal, used in line engraving. It is made of tempered steel, one end being ground off… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • burin — engraver s tool, 1660s, from Fr. burin, cognate with It. bolino, Sp. buril, perhaps from O.H.G. bora tool for boring (see BORE (Cf. bore) (v.)) …   Etymology dictionary

  • Burin [1] — Burin (fr., spr. Büreng), Grabstichel; en b., mit dem Grabstichel gearbeitet; daher Buriniren, so v.w. graviren …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Burin [2] — Burin, District in der Provinz Neufundland (Britisch Nordamerika) an der Westküste der Placentia Bai; 4400 Ew …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Burin — (franz., spr. büräng), Grabstichel; burinieren, mit dem Grabstichel arbeiten; Wappen stechen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Burin — (frz. Büräng), Grabstichel des Kupferstechers; auch der Zahnmeißel des Zahnarztes; buriniren, mit dem Grabstichel arbeiten …   Herders Conversations-Lexikon

  • burin — [byoor′in] n. [Fr < OFr < OIt burino, borino < Langobardic boro, borer; akin to OE bor: see BORE1] 1. a short, pointed cutting tool with a round handle, used by engravers 2. Archaeol. a Stone Age chisel: see AURIGNACIAN …   English World dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”